 |
| Iza K. znów się mądrzy! |
Wyjeżdżając za granicę bez znajomości języka od razu lądujemy w grpie ludzi wykonujących proste, monotonne i mało płatne prace. Oczywiści, w miarę upływu czasu, nauczymy się języka, przetłumaczymy nasze dyplomy i świadectwa pracy i zaczniemy szukać lepiej płatnych posad. I w tym momencie ZONK! Musimy napisać życiorys i wysłać go do naszego przyszłego pracodawcy. A życiorysie piszemy, że w Polsce byliśmy inżynierami, specjalistami od marketingu czy zarządzaliśmy projektami. W części życiorysu dotyczącego naszego pobytu zagranicą piszemy, że pracowaliśmy w kuchni, na budowie czy też sprzątaliśmy. W tym momencie nasz przyszły pracodawca czytając taki życiorys stawia sobie pytanie: What the fuck?!
I my, zaproszeni na rozmowę kwalifikacyjną, musimy wyjaśnić naszemu przyszłemu szefowi, dlaczego nie od razu znaleźliśmy odpowiedniej posady zgodnej z naszymi kwalifikacjami. Po prostu nie znaliśmy języka kraju, do którego wyemigrowaliśmy! Oczywiście, od razu można argumentować, że w Wielkiej Brytani to tak można, a w Ameryce to nawet od pucybuta do milionera się udaje.
Pamiętajcie, że Wielka Brytania czy USA to nie Niemcy. Tutaj obowiązują inne reguły gry. Porządny życiorys, napisany w poprawnym niemieckim, przetłumaczone świdectwa szkolne i zawodowe to podstawa. Oczywiście, możesz znaleźć pracę na zmianę w fabryce lub gastronomii, ale jeżeli byłeś/byłaś w Polsce inżynierem czy specjalistą od marketingu, to naprawdę chcesz pracować przy taśmie?
Inaczej jest, jeżeli twój zawód wyuczony to fryzjer, kosmetyczka, mechanik samochodowy, płytkarz, technik spawalniczy, kelner, piekarz, cukiernik lub kucharz. Wymagania w tych zawodach są inne niż w zawodach biurowych. Inne nie znaczy łatwiejsze. Ale firmy rzemieślnicze czy usługowe to przeważnie małe firmy i tam jest łatwiej pokazać, co się potrafi. Fryzjerka musi jednak zrozumieć, jaką fryzurę lub kolor włosów chce jej klientka, a mechanik samochodowy dogadać się z klientem i zrozumieć, na czym polega problem, z którym przyszedł on do warsztatu.
Obserwuję trzy grupy imigrantów, którzy się nie uczą lokalnego języka:
OdpowiedzUsuń(1) "robole" mieszkający po ośmiu na jednym mieszkaniu, pracujący w jednej firmie, zdominowanej przez Polaków, nie utrzymujący żadnych kontaktów towarzyskich poza swoją grupą. Przeważnie wysyłają całe zarobione pieniądze do Polski, na miejscu zostawiając tylko minimum potrzebne na przewegetowanie od pierwszego do pierwszego. Brzmi smętnie, ale widziałem takie przypadki osobiście. Nie za wiele, na szczęście.
(2) "babcie" mieszkające z młodymi rodzinami, doglądające wnuków, podczas gdy dzieci zarabiają. W starszym wieku język wchodzi trudniej, do tego na ogół udaje się "wyhaczyć" polskojęzyczną sąsiadkę w podobnej sytuacji, dzięki czemu motywacja do nauki lokalnego języka jest jeszcze mniejsza.
(3) ludzie leniwi, okupujący ogonek w Social Welfare - tu znajomość języka jest minimalna - tylko tyle, żeby się dogadać z urzędnikiem przy podpisaniu papierka.
Jeżeli się człowiek decyduje na wyjazd, musi mieć swiadomość tego, że przed nauką języka nie ucieknie, jeżeli chce mieć jakiekolwiek życie towarzyskie.
Zgadzam się z tobą. Te trzy grupy ludzi, które zdefiniowałeś, można chyba spotkać w każdym kraju, nie tylko w Wielkiej Brytanii. Wystarczy popatrzeć na niektóre turecke rodziny w Niemczech czy algierskie lub tunezyjskie we Francji.
UsuńProblem z językiem wynika także dodatkowo z motywacji do emigracji. Jeżeli ktoś wyjeżdża z myślą szybkiego dorobku/zarobku i/lub powrotu do Polski po paru miesięcach, to będzie on miał niższą motywację do nauki języka niż osoba, która planuje wyjazd na stałe. Emigracja z całą rodziną to zupełnie inna sprawa. Z powodu dzieci rodzice muszą szybciej opanować język, gdyż w innym przypadku będą oni społecznie je izolowali. W tym momencie pójście na wywiadówkę/Elternabend/PTA meeting może urosnąć do prawdziwego wyzwania.
Pozdrawiam serdecznie!
Swoją drogą zadziwiające jest, jak szybko dzieciaki chłoną język. My akurat mamy dwójkę, córa już 11 lat, angielski jest jej pierwszym językiem (chodziła do angielskojęzycznego przedszkola/żłobka od 18 miesiąca życia). Za to syn, obecnie 4.5 roku, przez 3.5 roku był chowany w domu, po polsku nawija jak najęty - a mimo to jak tylko trafił do angielskojęzycznego przedszkola, załapał język dosłownie w ciągu paru dni. Niesamowite.
UsuńU dzieci to normalne. One uczą się w sposób naturalny, a młody mózg chłonie jak gąbka wszystko, to co nowe i ciekawe.
UsuńJeśli podejmujemy decyzję o wyjeździe do pracy za granicą, nie znając przy tym języka danego kraju, to moim zdaniem po prostu wypada zacząć takie umiejętności zdobywać. Nie dość, że tak jak wspomniałaś - znajomość języka łączy się ze znacznie lepszymi perspektywami zawodowymi, to jeszcze nawiązywanie nowych znajomości będzie bez tego znacznie utrudnione. Poza tym osoby, które dłuższy czas przebywają w danym kraju i przynajmniej nie starają się nauczyć tamtejszego języka, są dosyć negatywnie postrzegane.
OdpowiedzUsuńNie są potrzebne ja już od kilku lat jeżdżę do pracy zagranicę i na początku nie wiedziałam nic po obcemu, a jednak dałam radę normalnie żyć. Prace udało mi się znaleźć na https://www.jobs.pl/praca-za-granica/holandia bardzo dobrze płatną
OdpowiedzUsuńZnajomość języka obcego, jednak jest ważmy elementem podczas pobyciu poza granicami Polski - szybciej nawiążesz nowe znajomości, czy też znajdziesz pracę. Bez znajomości języka jest ciężej, jednak poza granicami Państwa często spotykamy Polaków zatem istnieje duża szansa, że spotkasz rodaka, który ci pomoże a języka nauczysz się w między czasie.
OdpowiedzUsuńJako firma transportowa oferujemy przewóz osób do Danii, Niemiec czy Holandii - przejazdy organizowane są codziennie. Zapraszamy :)
Wszystko jest kwestią przyzwyczajenia. Nowy świat może wydawać się bardzo dziwny, ale z czasem przywykniecie do wszystkiego z pewnością:)
OdpowiedzUsuńjęzyk trzeba znać
OdpowiedzUsuńW Internecie jest sporo stron, gdzie znajdziecie fajne poradniki dotyczące każdego aspektu życia zawodowego – stresu, motywacji, świadczeń, drogi do sukcesu etc. Jeśli natomiast chodzi o samą pracę, to polecam zgłosić się do MG Solutions - to ceniona agencja pracy.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawie to zostało opisane. Będę tu zaglądać.
OdpowiedzUsuńWszystkiego idzie się nauczyć w trakcie. Najlepiej jest się uczyć w praktyce, bo w szkole i tak niczego się nie nauczymy.
OdpowiedzUsuńAgencje pracy tymczasowej zapewniają pośrednictwo między firmami a osobami szukającymi krótkoterminowego zatrudnienia. Te agencje pomagają w szybkim znalezieniu pracy tymczasowej, dostosowanej do potrzeb zarówno pracowników, jak i pracodawców.
OdpowiedzUsuń